Witold Gadowski

Witold Gadowski

Absolwent psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

Laureat nagrody Grand Press 2004 w kategorii dziennikarstwo śledcze za materiały telewizyjne „Mafia paliwowa 1 i 2” (wraz z Przemysławem Wojciechowskim). W 2006 roku (wraz z Przemysławem Wojciechowskim) nominowany do nagrody imienia Andrzeja Wojciechowskiego. Laureat nagrody „Watergate”, przyznawanej przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich w dziedzinie dziennikarstwa śledczego, za reportaż „Gra o PZU” (współautorzy Przemysław Wojciechowski i Jarosław Jabrzyk). W 2008 roku ponownie uhonorowany nagrodą „Watergate” za reportaż pt. „Rosyjska mafia, polski rząd i gaz”. W 2009 roku wraz z Przemysławem Wojciechowskim zdobywca Grand Prix na III Przeglądzie Telewizyjnych Reportaży Śledczych i Interwencyjnych „Ukryta Kamera” w Łodzi. Laureat nagrody na przeglądzie „Bazar” w Poznaniu, laureat nagrody Dziennikarzy Małopolski za dziennikarstwo śledcze (obydwie nagrody wraz z Przemysławem Wojciechowskim). Publikował m.in. w „Rzeczpospolitej”, „Wprost”, „Dzienniku Polskim” i polonijnych gazetach emigracyjnych. W latach 80. członek NZS i twórca podziemnego klubu politycznego „Okop”. Członek założyciel Małopolskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.

Dziennikarz „Czasu Krakowskiego” i reporter śledczy „Gazety Polskiej”. W latach 90. korespondent wojenny na Bałkanach. Organizator konwojów z pomocą dla ofiar wojny w  Kosowie. W roku 1991 kandydował do sejmu z listy Porozumienia Obywatelskiego Centrum, a w 1993 z listy Ruchu dla Rzeczpospolitej. W latach 2000–2002 dyrektor Wydziału Informacji UMK i rzecznik prasowy prezydenta miasta Krakowa Andrzeja Gołasia. Specjalista od spraw bezpieczeństwa i reformy policji, znawca problematyki działania tajnych służb. Autor tekstów na temat działalności rosyjskich służb specjalnych FSB, SWR i GRU na terenie Polski.

Wieloletni dziennikarz telewizji TVN, gdzie był reporterem programu „Superwizjer”. Od 1 stycznia 2007 do 20 stycznia 2009 dyrektor krakowskiego oddziału Telewizji Polskiej. Jeden z pomysłodawców widowiska publicystycznego Cienie PRL-u emitowanego od 2008 roku w TVP1 oraz Małopolskiej Nagrody Filmowej "Trzy Korony Małopolski" (edycja I – 2008, edycja II – 2009)

Do maja 2010 pracował w TVN w Krakowie. Wraz z Przemysławem Wojciechowskim zrealizował cykl reportaży pt. „Tragarze śmierci” opowiadający o współczesnym terroryzmie. Był jednym z autorów m.in. wywiadów z Iliczem Ramirezem Sanchezem zwanym „Carlosem” lub „Szakalem” oraz jego żoną (wraz z Przemysławem Wojciechowskim i Beatą Biel), z Hansem Joachimem Kleinem, jedną z założycielek RAF – Astrid Proll, jednym z przywódców Drugiej Generacji RAF Peterem Juergenem Boockiem, oraz z córką Ulrike Meinhof. Rozmawiał także ze słynnym francuskim sędzią Jeanem-Louisem Bruguière. Współrealizował także dwa reportaże o powiązaniach Abu Nidala z Polską. Równocześnie powstała napisana wraz z Przemysławem Wojciechowskim książka pt. „Tragarze śmierci. Polskie związki ze światowym terroryzmem”, wydana w kwietniu 2010 r.

Od 10 maja 2010 do 12 października 2010 dyrektor TVP1.

Wykładowca reportażu na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II, dawniej Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie na kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna.

Autor opowiadań, wierszy, piosenek, publicysta internetowy (na: Salon24, stefczyk.info). Pierwszą swoją powieść „Wieża komunistów” Witold Gadowski wydał w 2012 r. Oparta na historii FOZZ, chronologicznie druga część tryptyku. Pierwsza część, „Smak wojny” (premiera: 2013), jak zapewnia autor, jest „powieścią awanturniczą” opisującą losy Andrzeja Brennera w czasie wojny w dawnej Jugosławii – w Kosowie, „…trzecia będzie o Smoleńsku. Chciałbym, żeby ten cykl zakończył się bardzo aktualnie, zmierzeniem się głównego bohatera z tym wszystkim z czym my też się mierzymy – zapowiada autor”.

Od grudnia 2012 roku współpracownik czasopisma „W Sieci". Wraz z  Maciejem Grabysą reżyser pierwszego w Polsce dokumentu opowiadającego o międzynarodowym rynku handlu ludzkimi organami. W 2013 roku wraz z Maciejem Grabysą laureat międzynarodowej nagrody przyznawanej przez International Organization for Migration na międzynarodowym festiwalu filmowym w Kiszyniowie. W wrześniu 2013 ukazała się powieść „Smak wojny” opowiadająca o losach Andrzeja Brennera, bohatera „Wieży komunistów”, w czasie wojny na Bałkanach. W grudniu 2013 roku wraz z Maciejem Grabysą laureat Grand Prix za reżyserię dla najlepszego filmu polskiego na międzynarodowym festiwalu filmowym Human Doc.

30 stycznia 2014 otrzymał „Nagrodę im. Kazimierza Dziewanowskiego” za rok 2013 przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich za film Mitzvah (wraz z nim współautor Maciej Grabysa)