Łąki kwitnące purpurą

Łąki kwitnące purpurą.
Spacer Aleją Róż t. 2

Data wydania: 2021
Data premiery: 23 marca 2021
ISBN: 978-83-66790-34-6
Format: 130x200
Oprawa: Miękka ze skrzydełkami
Liczba stron: 384
Kategoria: Literatura dla kobiet, Literatura współczesna

39.90  27.93 

Brak w magazynie

 

Rodzina Szymczaków powraca w powieści będącej kontynuacją równie udaną, co pierwszy tom ich przygód. Edyta Świętek sprostała oczekiwaniom, jakie pojawiły się po lekturze Cienia burzowych chmur. W ręce czytelników oddaje kolejną dopracowaną i zachwycającą rozmachem opowieść z intrygującymi zagadkami w tle. Serdecznie polecam!
Magdalena Majcher, pisarka i recenzentka

Autorka poczytnych powieści w brawurowy sposób serwuje osadzoną w realiach wczesnego PRL-u historię rodzinną ze zbrodnią i zemstą w tle.

Dynamicznie wzrastająca najmłodsza dzielnica Krakowa ciągle jeszcze przypomina miasto rodem z dzikiego zachodu. Pomiędzy nowymi domami, przeludnionymi barakami i terenami budowlanymi kwitnie hazard, a sprawiedliwość bywa wymierzana na własną rękę. Za dnia wznoszone są domy, kina, szpital oraz szkoły, natomiast nocami w mrocznych zaułkach czają się przestępcy oraz prostytutki. Nad głowami mieszkańców, niczym mityczny miecz Damoklesa, wisi groźba wybuchu kolejnej wojny. Oto Nowa Huta lat 50. – siedlisko socrealistycznego absurdu, w którym rozrastająca się rodzina Szymczaków poszukuje swojego miejsca w świecie.
Bronek nie może odnaleźć szczęścia w małżeństwie i wciąż tęskni za Bogumiłą. Do miasta przyjeżdża Andrzej, aby z dala od Pawlic uporać się z rozpaczą po tragicznie zmarłej Agacie. Julia z przestrachem odkrywa, że jest obserwowana przez tajemniczego mężczyznę o podejrzanym wyglądzie. W dodatku pewnego dnia na nowohuckich łąkach robotnicy natrafiają na makabryczne znalezisko…

Recenzje

  1. Czytaninka

    Powracamy do losów rodziny Szymczaków. Czy Edyta Świętek podołała temu zadaniu i napisała kolejną wspaniałą powieść, a w tym kontynuację pierwszego tomu? Zdecydowanie tak. Czytanie jej książek jest czystą przyjemnością, tym bardziej, że z każdą kolejną zaskakuje nas coraz bardziej pozytywnie. Niesamowicie barwny język i oddanie emocji poprzez napisane słowa, sprawiają, iż my czytelnicy nie chcemy odkładać książki nawet na moment.

    O rodzinie Szymczaków czytałam z wielkim przejęciem. Momentami było mi ich ogromnie żal, gdyż kiedy mogłoby się wydawać, iż każdy z nich wychodzi na prostą, znów spadało jakieś czające się fatum i krzyżowało im plany.
    Bronek nie jest szczęśliwy w swoim małżeństwie z Haliną, która traktuje go jak jakiegoś podłego szmatławca. Szydzi sobie z niego na każdym kroku. On wciąż tęskni za Bogumiłą i nie może przeboleć, że ich drogi się rozeszły. Do miasta dociera Andrzej, a później również i Krystyna. Każdy z nich wiedzie swoje życie, które ma w zanadrzu wiele niespodzianek i przykrych wydarzeń.

    W drugim tomie rodzinnej sagi dzieje się bardzo wiele. Autorka w niesamowity sposób oddaje charakter i klimat Nowej Huty lat 50-tych. Barwne życie bohaterów, nieszczęśliwe wypadki nie tylko przyprawiają nas o szybsze bicie serca, ale wlewają do niego ogrom smutku i cierpienia. To, co spotyka członków rodziny Szymczaków nie mieści się w głowie. Jak wiele ta rodzina jeszcze będzie musiała wycierpieć, by móc w pełni cieszyć się szczęściem? Czy tajemnice ujrzą światło dzienne, a sprawcy przykrych wydarzeń poniosą odpowiednie kary?

    To niewiarygodne jak niektórzy ludzie tylko i wyłącznie dla zaspokojenia własnych potrzeb potrafią być mili i zakłamani. Mam tutaj głównie na myśli postać Haliny, której po prostu nie cierpię. To kobieta, która wzbudza odrazę samym swym istnieniem. Jej podłość nie zna granic. Zbałamuciła Bronka, który myślał, że uwolni się od przykrych wspomnień związanych z dawną ukochaną. Tymczasem przysporzyło mu to tylko jeszcze więcej zmartwień.

    Pojawia się również wątek kryminalny, który nadaje pikanterii powieści. W dawnych czasach ludzie często musieli sami wymierzać sprawiedliwość, gdyż prawnie nie mogli na to liczyć. Liczyły się znajomości i jeden drugiego próbował bałamucić na swoją korzyść. Próbowano niesłusznie skazywać niewinnych ludzi, często dopuszczając się przy tym niecnych czynów.

    Rodzina Szymczaków to niezwykle cenny obraz kochającej się rodziny w imię której jeden za drugim wskoczyłby w ogień. Wzajemna pomoc, okazywanie trosk i mile spędzany wspólnie czas, to coś na porządku dziennym. Oczywiście jak w każdej rodzinie zdarzały się też czasem jakieś spory. Niemniej rodzina powinna się trzymać razem.

    Łąki kwitnące purpurą to udana kontynuacja Spaceru Aleją Róż, w której emocje będą sięgać zenitu, a losy bohaterów przyprawiać o dreszcze. To historia rodziny, która szuka swojego miejsca w świecie, jednak ta droga często bywa wyboista. Polecam, to naprawdę trzeba przeczytać!

Dodaj opinię

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Patroni medialni